بمباران شیمیایی سردشت مصداق بارز نسل کشی بود
تاریخ انتشار: ۲۲ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۱۰۳۱۲
به گزارش خبرنگار ایرنا، «سکینه سادات پاد» عصر چهارشنبه در نشست خبری و تخصصی حقوق بشری با عنوان «حق بر زنده نگه داشتن حقیقت جنایت سردشت» در خصوص قربانیان و جانبازان بمباران شیمیایی سردشت اظهار کرد: با توجه به اینکه برای اولین بار در شهر سردشت حضور یافته‌ام از درد شما عزیزان متاثر شدم و تمام توان خود را احقاق حقوق مصدومان شیمیایی سردشت به کار می‌گیرم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با اشاره به فاجعه بمباران شیمیایی سردشت افزود: دیدگاه ما به موضوع سردشت یک دیدگاه حقوقی و متفاوتی است و از لحاظ حقوقی روایت گر مظلومیت مردم سردشت خواهیم بود.
دستیار ویژه رییس جمهور در پیگیری حقوق و آزادی‌های اجتماعی با اشاره به اینکه ۸۵ شرکت آلمانی، ۱۹ شرکت فرانسوی و ۱۸ کشور انگلیسی و آمریکایی مواد شیمیایی را در اختیار رژیم بعث عراق قرار دادند، گفت: این رژیم هم به صورت ناجوانمردانه از این مواد شیمیایی علیه مردم مظلوم سردشت استفاده کرد.
به گفته وی، تاکنون هیچ اقدام موثری در جهت محکوم کردن این جنایات در جوامع بشری اتفاق نیافتاده است.
وی اضافه کرد: کشورهای که ادعای حقوق بشر می‌کنند اما نااجوانمردانه داروهای درمانی مصدومان و جانبازان شیمیایی کشورمان را تحریم می‌کنند.
پاد با اشاره به حضور هیات ژاپنی در سردشت یادآور شد: ما باید به طور جد پیگیر احقای حق مصدومان شیمیایی سردشت در جوامع بین‌المللی و حقوق بشری توسط گزارشگران موضوعی باشیم.
وی تاکید کرد: ما باید ابتدا مستندات خود را برای اثبات جنایت بمباران شیمیایی سردشت توسط رژیم بعث عراق تهیه و به جوامع بین المللی ارایه کنیم.
دستیار رییس جمهور گفت: در گام بعد نیز باید دفاع قاعده مندی از حقوق مصدومان شیمیایی سردشت در عرصه‌های ملی و بین المللی صورت گیرد.
در این همایش نشان شهروند افتخاری سردشت به دستیار ویژه رییس جمهور در پیگیری حقوق و آزادی های اجتماعی از سوی شهردار این شهر اهدا شد.
به گزارش ایرنا، رژیم بعث عراق در هفتم تیر ۱۳۶۶ با استفاده از بمب‌های شیمیایی چهار نقطه پرازدحام سردشت را بمباران کرد که در این حمله ناجوانمردانه ۱۱۹ نفر از ساکنان غیرنظامی شهر شهید و بیش از هشت هزار نفر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفته و دچار مصدومیت شیمیایی شدند.
بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات منفی بسیاری به وجود آورد و این شهر اولین شهر قربانی جنگ افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما نامیده شده است.
سردشت با ۱۲۰ هزار نفر جمعیت در جنوب آذربایجان غربی و هم مرز با کشور عراق واقع شده و ۸۵۶ شهید و بیش از چهار هزار جانباز تقدیم انقلاب اسلامی کرده است.
استان‌ها آذربایجان غربی ۰ نفرمنبع: ایرنا
کلیدواژه: جنگ تحمیلی بمباران شیمیایی سردشت آذربایجان غربی سردشت سلاح شیمیایی جنگ تحمیلی بمباران شیمیایی سردشت آذربایجان غربی سردشت سلاح شیمیایی بمباران شیمیایی سردشت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۱۰۳۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طنز تلخ آمریکا؛ با مردم عراق جنگ نداریم(!)
عراق با شروع این حملات خاورمیانه را وارد بحران بزرگی کرد. ائتلاف آمریکا هم که روی کشور کویت که از نفت‌خیزترین کشورهای منطقه بود بسیار حساب کرده بود، بلافاصله شروع به حمله به عراق کرد و در این میان از همه بیشتر شروع به بمباران‌کردن بغداد به‌عنوان مهم‌ترین شهر عراق کرد. این‌گونه شد که جنگ خلیج‌فارس شروع شد و تا سال‌ها بعد (۲۰۰۳) و بعدها هم با بهانه حملات ۱۱سپتامبر ادامه پیدا کرد.آن زمان بازار تهدیدات بین سران داغ بود. آمریکا تهدید به حمله به بغداد کرد و صدام تهدید به حمله شیمیایی. به گمانم حملات شیمیایی در زمان جنگ با ایران به مذاقش خوش آمده بود! و بعد هم تهدید به حمله به اسرائیل. بخشی از همین تهدیدها هم به واقعیت تبدیل شد.طنز تلخ ماجرا اینجاست که عراق به‌منظور ساختن اقتصاد عراق، به‌دنبال بازپس‌گیری بدهی آمریکا و اروپا به خودش بود ولی همین بهانه باعث ویرانی شهرها، راه‌ها، جاده‌ها، نیروگاه‌ها، سدها، تمدن تاریخی و تمام زیرساخت‌های اقتصادی عراق شد.خانم «نُها الراضی»، سفالگر، نقاش و هنرمند عراقی بود که اتفاقا درهمان سال‌ها در بیشتر کشورهای دنیا نمایشگاه‌هایی از آثار هنری‌اش برگزار کرده بود ودراغلب کشورها هنرمندی شناخته‌شده بود.درهمین دوره‌ای که خانم نُها زیر بمباران در بغداد می‌زیست و علاوه بر ویرانی شهر، سختی معیشت و کمبود خوردوخوراک و قحطی را با خود به همراه داشت، به نوعی ازهنر جدید روی آورد؛ او با وسایل بازیافتی و متریالی که از میان ضایعات ماشین‌های ویران و رهاشده به‌خاطر نبود بنزین جمع‌آوری می‌کرد و نیز از نخاله‌های باقیمانده از ویرانی ساختمان‌ها آثاری پدید آورد که به هنر تحریم معروف شد. برخی از این آثار به‌شدت عجیب و غمگین را می‌توانید با جست‌وجویی در اینترنت ببینید.خارج از فضای هنری و روح هنرمندانه خانم نویسنده، کتاب «یادداشت‌های بغداد» شرح رنج و ستمی است که بر مردمان عادی و غیرنظامی عراق می‌رود. چند روز از بمباران‌ها بیشتر نمی‌گذرد که برق و آب اغلب سیستم‌های شهری قطع می‌شوند. مردم مجبور می‌شوند مواد فریزری و یخچالی خود را تندتند بخورند تا در بی‌برقی خراب و فاسد نشوند. این‌گونه می‌شود که در حالتی به‌شدت عجیب و تلخ از بیشتر خانه‌ها و باغ‌های مردم بوی گوشت کبابی به مشام می‌رسد و بعد بحران بی‌غذایی مطلق فرا می‌رسد. مرزها بسته شده، شهرها و راه‌ها بمباران شده و مواد غذایی اولیه به مردم نمی‌رسد.آنهایی که می‌توانند و وسایلش را دارند،شروع می‌کنندبه باغبانی و کاشت هرآنچه بتوانند بخورند.آن هم در شرایطی که آبی برای آبیاری و شست‌وشو وجود ندارد. آنهایی نیز که استخر دارند، به آب‌های درون استخرهای‌شان روی می‌آورند و... .
کتاب شرح تمام این مشکلات و ویرانی‌هاست و این در حالی است که رئیس‌جمهور وقت آمریکا مدام در رسانه‌ها اعلام می‌کند که «با مردم عراق جنگ نداریم!»؛ تلخ‌ترین طنز موجود در جهان. نوک تیز پیکان قلم نویسنده رو به آمریکا و قدرت‌های جهان است که به بهانه اینکه قصد دارند صدام را سر جایش بنشانند، بر سر مردم و تمدن چندین‌هزارساله عراق بمب و ویرانی فرومی‌ریزند و دم از حمایت از مردم می‌زنند.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور